Hier zien we Ger in de zomer van 1964 samen op pad met zijn vader Co op de groenten/tankwagen. In de winter werd er met de tankwagen petroleum geleverd met slang en pomp, dus geen gedoe met blikken en jerrycans. En ook hier kwam weer een stukje creativiteit om de hoek kijken. Met een vernuftig takelapparaat (door Pa Loogman zelf gemaakt) kon de tank erop en eraf gehaald worden, zodat er in de zomer met dezelfde vrachtwagen ook groenten gereden kon worden!
Kleine muzikale anekdote
Op onderstaande foto zie je het wagenpark van Loogman in de beginjaren, mooi opgesteld in het Amsterdamse Bos. De auto’s werden altijd door Pa Loogman zelf gespoten en opgeknapt. Alles moest er netjes en strak uitzien. Pa Loogman wilde graag muziek in de auto en dus werd er door een goede vriend van de familie Loogman, Ome Dolf, op een zaterdagmiddag een tweedehands radio ingebouwd. Pa Loogman was erg blij toen aan het einde van de middag de autoradio keurig ingebouwd was. Diezelfde avond dacht Pa Loogman handig te zijn door onder de motorkap een oude deken te leggen vanwege de vorst. Zondagochtend kwam de buurman aanhollen: “Je auto staat in brand!” Hevige rook en met emmers water alles weer geblust maar wat voor Pa Loogman het ergste was: de radio was ook helemaal gesmolten. Had hij dus nog geen muziek!
Door weer en wind
In de tijd dat de Aalsmeerse kwekers overgingen van kolengestookte kachels op oliegestookte, anticipeerde Loogman op de nieuwe ontwikkelingen door met 13 eigen auto’s met chauffeur deze kwekers te voorzien van de benodigde brandstof. Het vervoeren van de olie was een behoorlijke klus, want olie is net als asfalt als het koud wordt. Er moest dus altijd gezorgd worden dat het tot zo’n 80 graden verhit bleef, anders ging het niet meer door de leidingen. Maar deze chauffeurs deden echter meer dan alleen het afleveren van brandstof. Zij legden ook kachels en hele tankinstallaties aan. De klanten van Loogman konden dus voor al hun verwarmingsvragen op één adres terecht. Pa Loogman werd ’s nachts nog wel eens uit zijn bed gebeld om naar Kwekerij Van Diemen op de Legmeerdijk te gaan als ze zonder olie zaten. Een kwekerij zonder olie is een kwekerij zonder warmte en dat is funest voor de planten. Ondanks het noodweer, stuifsneeuw en een pak sneeuw ging hij dan toch op pad om te leveren. Er waren toen nog geen mobieltjes en dus zat Ma Loogman dan met spanning thuis te wachten. Gelukkig liep het altijd goed af en kwam Pa Loogman in de ochtenduren weer boven water.
